Tamlık derken kusursuzluktan bahsediyoruz. Kusursuzluk… Bedenimizden giysilerimize, arkadaşlarımızdan sevgilimize, işimizden evimize kadar her şeyin belirlenmiş standartlarda olması. Kuşkusuz standart çoğu şey için güzel ve iyi. Hayatımızı düzene sokan, ölçüt koyan ve sınır çeken olmazsa olmaz bir kavram.
Matematiğin kökü insan ihtiyaçlarındadır. İnsanın kendisini keşfetme ve anlamlandırma yolculuğunda matematik atalarımızın arkadaşı olmuştur. Tarih öncesinde mağara duvarlarına hayvanları resmederek sanatın temellerini atan homo sapiens bu hayvan figürlerinin yanına koyduğu çentiklerle de hesaplamanın ve matematiğin temellerini atmıştır. İşte ilk çentiğin atılması kaydetme işleminin, karşılaştırmanın ve aklın şafağının en görkemli manzaralarından biridir. Bu manzaraya yazı eşlik edecektir. Yazı ve sayı bilimin olmazsa olmazıdır. Ancak onlar hangi ihtiyaçtan doğmuş ve nasıl gelişmiştir?
Türk Dil Kurumu Genel Türkçe Sözlük’te safsata “boş, temelsiz, asılsız söz” olarak tanımlanıyor. Vikipedi ise “bir düşünceyi ortaya koyarken ya da anlamaya çalışırken yapılan yanlış çıkarsama” olarak tarif ediyor. Sözlüklerden safsatanın cehaletle bağlantılı olduğunu anlıyoruz. Fakat cehalet günümüzde artık saf bir nitelik taşımıyor.
Bu sayının hazırlıklarına başlarken Tanrı düşüncesinden yola çıkmıştık. Dosyamız Tanrı kavramının evrimini çeşitli boyutlarıyla işleyecekti. Baktık ki inanç olgusuna girmeden olmuyor dosyamızın içeriğini Tanrının ve İnancın Evrimi olarak genişlettik ve bir de üst başlık attık: Dinsel masallarla değil tarihsel gerçeklerle. Bu ne demek?
“İnsan nasıl insan oldu?” sorusuna verilecek yanıtın en başında herhalde “savaşarak” gelir. Türümüzün düşünmesi, tasarlaması, iletişim kurması ve örgütlenmesinin temelinde hep savaşma zorunluluğu vardır. Bu savaş en başta hayatta kalma uğruna doğal koşulların dayatmasıyla, doğaya karşı yapılır. Siz bakmayın bugünkü doğa güzellemelerine.
