Toplum Bilimleri

Dünyamızın finansal katmanındaki değişimler, her türlü diğer değişimi aşan bir hayranlık doğuruyor ve geleceğe dair umut sembolü olarak görülüyor. Özellikle son on yılda böyle olduğunu söylersek yanlış yapmış olmayız.

Yabancılaşmanın öznesi de, nesnesi de insandır. Söz konusu olan, insanın kendi insanî özüne yabancılaşmasıdır.

Bilinç düzeyinde algılanmayan uyaranların, kişilerin düşünce ve davranışlarını etkileme potansiyeline sahip olup olmadığı sorusu psikoloji tarihinin oldukça eski ve merak uyandıran konularından biridir.

Bilim de, savaş da, insan yaşamının en karmaşık süreçleri arasında yer alır. Her iki süreç de, yaşamın olağan akışının ötesine geçen bir “aşkınlığı” içinde barındırır.

Giriş

İnsan, evrenin soyutlanamaz bir parçasıdır. Yaşadığı evren içinde insan, ‘yalnız’ ol(a)mayandır. İnsanın hayvan dostlarıyla ortak özellikleri olduğu kadar -belki de- onun en ayırıcı özelliği, dil yetisidir. İnsanın sembolik düzeyde dili kullanma yetisi, insanı siyasallaştırmıştır.

2015’in Kasım ayında Kanada’nın Toronto kentinde yapılan ve dört batılı düşünürün katıldığı münazarada iki kamp vardı. Üç bin kişilik seyirci kitlesi önünde yapılan tartışmanın sorusu şuydu: “Gelecek Daha Güzel Günler mi Getirecek?”