"...Geçmişte özellikle lise ve tıp fakültesi yıllarımda rüyalar ile aklıma takılan en önemli konu REM (hızlı göz hareketleri/Rapidly Eyes Movement) uykusu = rüya konusu yaklaşımıydı. Çünkü genelleme yapılarak ve bu hata temel alınıp ancak REM döneminde (yani uyuduktan yaklaşık 90 dakika kadar sonra) rüya görebileceğimiz öğretisi her gün yaşadığımız bir deneyim ile çelişiyordu. Derslerde, sınıf ve amfilerde bir an kafanız düşer bir-iki dakika uykuya dalarsınız ve rüya görürsünüz. Burada bir tuhaflık var deyip buna bir bakmam lazım deyip hep geçiştirdim. Bir diğer uyku ve rüyalar ile ilgili ara sıra düşünmeme neden olan şey ise kedilerdi. Hep kedilerim oldu. Onların uykularında rüya gördüklerine bazen korkuyla uyanıp etrafı dehşetle kontrol ettikten sonra yavaşça sakinleşip tekrar uykuya daldıklarına şahit olur, “Acaba rüyalarında ne görüyorlar?” diye düşünürdüm. Yine buna bir bakayım deyip geçiştirirdim. Sonra 2008 yılında bir nöroloji ders kitabı olan “Neurology in Clinical Practice”in 5. basımının çevirisinde bir bölümde yer almam teklif edildi ve tahmin edin bana hangi bölüm düştü? Sudhansu Chokroverty tarafından yazılan “Uyku ve Uyku Bozuklukları” tabii ki (Chokroverty S,2008). Benim nöroloji disiplini içinde uyku bozuklukları ile normal uzman bilgisi dışında hiç ilgim ve araştırmam olmamıştı. “İyi oldu aslında!” diye düşünüp oldukça ayrıntılı ve iyi yazılmış bu bölümün çevirisini yaptım. Artık hep ertelediğim konuya en azından klinik nöroloji bakış açısıyla daha yakından bakma fırsatım olmuştu. En azından rüyaların REM uykusuna has olmadıklarını, REM uykusu dışındaki uyku bölümlerinde de rüya görebileceğimizi ama hâlen kedilerin rüyalarında ne gördüklerine ilişkin bir fikrimiz olmadığını öğrendim...."
Eylül Sayımız UYKU'da.