Eminiz size de yıllarca anneniz sakız yutmanın zararlı olduğunu söylemiş, aman yutma, midene yapışır, yedi yıl vücudunda kalır, atılamaz demiştir. Peki, gerçekten öyle mi?
Cevabımız; hayır. Sakız yutmanın bilinen herhangi bir zararı yok, öyle yıllarca içeride filan da kalmıyor, sindirilemese de diğer atıklarla beraber atılıyor.
Sakız İkinci Dünya Savaşı'na kadar Sapodilla ağacının çiklet denilen özsuyundan yapılıyordu. Yüzde 38’i reçine olan bu özsuyunun mayalar tarafından çiğnendiğini biliyoruz. Arkeolojik kazılarda, üzerinde insan diş izleri görülen pek çok çiklet bulunmuş. Tarihi 7000 yıl kadar eskilere dayanıyor. Bildiğimiz anlamıyla sakızsa İkinci Dünya Savaşı'ndan, 1960’lardan, sonra üretilmeye başlanıyor. Doğal özsuyunu çıkarmak zahmetli ve zaman alan bir iş olduğundan, kabaca sentetik bir lastik oluşturan bir takım kimyasallar, (temel olarak poliisobutilen) tatlandırıcılar ve tercihen şeker karıştırılarak sakız üretilmeye başlandı. Tatlandırıcılar ve şeker sindirilirken, geriye kalan lastik kısmı, diğer atıklarla beraber doğrudan çıkış yoluna koyuluyor. Atılması için gereken süre hakkındaysa akıl almaz efsaneler var, fakat doğru olan, diğer tüm yiyeceklerle aynı hızda vücudumuzu terk ettiği. Bazı araştırmalarda ortalama 2 saat kadar bir gecikmeyle atıldığı da söyleniyor, fakat kesinlikle mideye yapışıp kalması ya da yedi yılda atılması gibi bir durum yok. Tek bir istisna var ki onu da belirtmeden geçmeyelim; küçük yaştaki çocukların sürekli, günde 7-8 tane sakız yutulması durumunda birikme gözlemlenmiş. Sindirim sistemimiz, ağzımıza giren her şeyi bir kaç saat içerisinde sindirmek, sindiremediği atık kısmı dışarı atmak üzere programlı ve bu işte oldukça başarılı.
Saba BAŞKIR