6 milyon yaşında bir maymun fosilinin iç kulağı, insan hareketinin evrimi hakkında ipucu veriyor.
İnsanlar ve en yakın akrabalarımız, yaşayan maymunlar, iki ayak üzerinde dik yürümekten ağaçlara tırmanmaya ve dört uzvun hepsini kullanarak yürümeye kadar olağanüstü hareket türü çeşitliliği sergiler.
Bilim adamları uzun zamandır insanın ayakları üstünde duruşunun ve hareketinin dört ayaküstündeki atasından nasıl evrimleştiği sorusuna yanıt ararken ne geçmiş çalışmalar ne de fosil kayıtları, insanın ayaklanmasını sağlayan erken evrimsel aşamaların açık ve kesin yeniden inşasına izin veriyordu.
Bununla birlikte, 6 milyon yıllık fosil maymun Lufengpithecus'un kafatasında keşfedilen kanıtlara odaklanan yeni bir çalışma, kemikli iç kulak bölgesini üç boyutlu BT taraması kullanarak analizine dayanan yeni bir yöntemle iki ayaklı hareketin kökenleri hakkında önemli ipuçları sunuyor.
Lufengpithecus'un lokomotor davranışının ve paleoçevresinin yeniden yapılandırılması. Xiaocong Guo'nun çizimi; Çin Bilimler Akademisi Omurgalı Paleontolojisi ve Paleoantropoloji Enstitüsü Xijun Ni'nin izniyle.
“Beynimizle dış kulak arasındaki kafatasında bulunan yarım daire biçimli kanallar, hareket ettiğimizde denge ve konum duygumuzu sağlamak için kritik öneme sahiptir ve hareketimizin çoğu insanın muhtemelen farkında olmadığı temel bileşenidir" açıklamasını getiriyor Çin Bilimler Akademisi'nin (IVPP) Omurgalı Paleontolojisi ve Paleoantropolojisi Enstitüde doktora öğrencisi olan ve Innovation dergisinde yer alan makalenin baş yazarı Yinan Zhang. "Yarım daire şeklindeki kanalların boyutu ve şekli, maymunlar ve insanlar da dâhil olmak üzere memelilerin çevrelerinde nasıl hareket ettikleri ile ilişkilidir. Modern görüntüleme teknolojilerini kullanarak fosil kafataslarının iç yapısını görselleştirerek soyu tükenmiş memelilerin nasıl hareket ettiğini ortaya çıkarmak için yarım daire şeklindeki kanalların anatomik ayrıntılarını inceleyebildik.”
New York Üniversitesinden antropolog ve makalenin yazarlarından Terry Harrison, "Çalışmamız, insan iki ayaklılığının üç aşamalı bir evrimine işaret ediyor" diye ekliyor. "İlk olarak, en eski maymunlar ağaçlarda, Asya'daki gibbonların bugün yaptıklarına çok benzeyen bir tarzda hareket ettiler. İkinci olarak, maymunların ve insanların son ortak atası, lokomotor repertuarında tırmanma ve tırmanış, ön ayak süspansiyonu, ağaç iki ayaklılığı ve karasal dört ayaklılığın bir kombinasyonunu kullanan Lufengpithecus'a benziyordu. Bu geniş atalara ait lokomotor repertuarından insan iki ayaklılığı gelişti.”
Maymun hareketinin evrimi üzerine yapılan çalışmaların çoğu, uzuvların, omuzların, pelvisin ve omurganın kemiklerinin karşılaştırılmasına ve bunların canlı maymunlarda ve insanlarda görülen farklı lokomotor davranış türleriyle ilişkilendirilme biçimlerine odaklanmıştı. Bununla birlikte, yaşayan maymunlardaki lokomotor davranışların çeşitliliği ve fosil kayıtlarının eksikliği, insan iki ayaklılığının kökenlerinin tam olarak kavranmasını engellemiştir.
İlk olarak 1980'lerin başında Çin'in Yunnan Eyaletinde keşfedilen Lufengpithecus'un kafatası, bilim insanlarına hareketin evrimi hakkında yeni yollarla yanıtlanmamış soruları ele alma fırsatı verdi. Bununla birlikte, kafatasının ezilmişliği ve çarpılması kemikli kulak bölgesini gizlemiş ve önceki araştırmacıların hassas yarım daire şeklindeki kanalların korunmadığına inanmasına neden olmuştur.
Bu bölgeyi daha iyi keşfetmek için Zhang, Ni ve Harrison, IVPP'deki diğer araştırmacılar ve Yunnan Kültürel Kalıntılar ve Arkeoloji Enstitüsü (YICRA) ile birlikte kafatasının bu kısımlarını aydınlatmak için üç boyutlu tarama teknolojilerini kullanarak iç kulağın kemikli kanallarını sanalda yeniden oluşturdular. Daha sonra bu taramaları diğer canlı ve fosil maymunlardan ve Asya, Avrupa ve Afrika'dan insanlardan toplananlarla karşılaştırdılar.
Projeyi yöneten IVPP Profesörü Xijun Ni, ”Analizlerimiz, ilk maymunların insanın ayaklanmasının atası olan bir lokomotor repertuarını paylaştığını gösteriyor" diye açıklıyor. "İç kulağın, postkraniyal iskeletin çalışmasına paha biçilmez bir alternatif sunan maymun hareketinin evrimsel tarihinin eşsiz bir kaydını sağladığı görülüyor.”
Lufengpithecus'un lokomotor davranışının ve paleoçevresinin yeniden yapılandırılması. Xiaocong Guo'nun çizimi; Çin Bilimler Akademisi Omurgalı Paleontolojisi ve Paleoantropoloji Enstitüsü Xijun Ni'nin izniyle.
Ni, "Maymun fosillerinin çoğu ve onları var eden ataları, gibbonlar ve Afrika maymunları arasındaki lokomotor modunda orta düzeydedir" diye ekliyor. "Daha sonra, Afrika'dan erken dönem insan akrabası olan Australopithecus'ta görüldüğü gibi, insan soyu ayaklanarak büyük maymunlardan ayrıldı.”
Kemik labirentindeki evrimsel değişim oranını inceleyen uluslararası ekip, iklim değişikliğinin maymunların ve insanların lokomotor çeşitliliğini teşvik etmede önemli bir çevresel katalizör olabileceğini varsaydı.
Harrison, "Yaklaşık 3,2 milyon yıl önce kuzey yarımkürede buz tabakalarının birikmesiyle ilişkili daha düşük küresel sıcaklıklar, kemik labirentinin değişim hızındaki artışa denk düşüyor ve bu, maymun ve insan lokomotor evriminin hızında ani artış anlamına gelebilir" diye açıklıyor.
İstenmesi durumunda Lufengpithecus'un lokomotor davranışının ve ortamının yeniden yapılandırılmasının ve bunun yeniden yapılandırılmış iç kulağının görüntüleri sağlanabilir.
***
Çeviri: https://www.nyu.edu/about/news-publications/news/2024/january/how-did-humans-learn-to-walk--new-evolutionary-study-offers-an-e.html adresinde 31.01.2024 saat 00:16'da yayında olan sayfadan çeviridir.