Muhammed'in birden fazla kadınla evlenmesi, Medine dönemine ve yaşlılık günlerine rastlar. Hatice'den sonra, Hicret'e kadar yalnız Zem'a kızı Sevde ile evli kalmıştır. Hatice ile evlendiği sırada kendisi 25 yaşında, o ise 40 yaşında, iki kocadan dul kalmış bir kadındı. On beş yıl birlikte yaşadılar. Hatice, Hicret’ten üç yıl önce 65 yaşında öldü. Peygamber'in hayatını evlilikler açısından birkaç dönemde görmek gerekir:
25 yaşına kadar bekâr; 25-50 yaş arasında tek evlilik hayatı; 50-60 yaş arasında çok evlilik hayatı; 60 yaşından sonra ise hiç evlenmedi.
(Turan Dursun’un) diğer yapıtlarında ileri sürüldüğüne göre Muhammed aynı anda dokuz kadınla evli olmuş. Taberî gibi bazı tarihçiler, 15 kadınla evli olduğunu söylerler. Bu doğrulanmış değildir. Rivayetlerden şu bilgiler çıkarılabiliyor: Zifaf olduğu 11, olmadığı 2 karısı olmuştur. Bunlara 2 cariyeyi de eklersek, 15 eder. Prof. Ulvan'a göre “doğrusunu Allah bilir.”
Taberî ve başkaları Âişe'den rivayet ederler: “Peygamber evde ne yapardı?” diye sorulmuş. “Sizin yaptığınız gibi" demiş; "şunu indirir, bunu kaldırır; ailelerinin işlerini görür; etlerini doğrar, evi süpürür, uşağa yardım eder.” Şöyle bir sözü vardır karılarını döven erkekler için: “Hem karılarını köle döver gibi döverler, hem de utanmadan onlara sarılır yatarlar.”
Arkadaşlarından Enes anlatır: “Peygamber 9 ya da 11 karısı varken, günün belirli saatlerinde bütün karılarını dolaşır, hepsi ile cinsel ilişkide bulunurdu.”
Enes'e sordular: “Peki, Peygamber buna nasıl güç yetirebiliyordu?”
Enes şöyle dedi: “Biz aramızda Peygamber'in cinsel yönden otuz erkek gücünde olduğunu konuşurduk.”
Muhammed karılarına eşit süre ayırır; aynı gece hepsini dolaşır, sıra kimdeyse onun yanında kalırdı.
Yolculuğa çıkmak istediğinde aralarında kura çeker, hangisi çıkmışsa, onunla giderdi. Hac için hepsini yanında götürdü.
Turan DURSUN
Yazar
Yazının tamamı Bilim ve Ütopya'nın mart 2018 sayısında!
* Bu yazı, Turan Dursun'un verdiği notlara dayanarak Cemal Süreya tarafından kaleme alındı. Turan Dursun'un notları için bkz. bu kitapta s.383.