Çaykovski’nin Fındıkkıran’ı çocuğunuzun beynini geliştiriyor olabilir mi?

Keman veya piyano çalan çocuklar, yalnızca Mozart’ı öğrenmekle kalmıyor olabilirler. Vermont Üniversitesi Tıp Fakültesine bağlı çocuk psikiyatri ekibi, müzik eğitiminin çocukların odaklanmalarını kolaylaştırdığını, duygularını kontrol etmelerine ve anksiyetelerini hafifletmelerine yardımcı olduğunu ortaya çıkardı. Araştırma, Amerikan Çocuk ve Genç Psikiyatri Akademisi Dergisinde yayımlandı.

Psikiyatri profesörü ve aynı zamanda Vermont Çocuk, Genç ve Aile Merkezi’nin yöneticisi olan Tıp Doktoru James Hudziak ile meslektaşları Matthew Albough ve mezun öğrencilerden araştırma görevlisi Eileen Crehan çalışmalarını “Enstrüman çalmak ile beyin gelişimi arasındaki ilişki hakkındaki en geniş araştırma” olarak tanımlıyor.

Araştırma Hudziak’ın Ulusal Sağlık Enstitüleri Normal Beyin Gelişiminin Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRI) çalışmasıyla devam ediyor. Ekip buradaki veri tabanını kullanarak 6-18 yaş aralığındaki 232 çocuğun beyin taramalarını analiz etti.

Çocuklar büyüdükçe, korteksin -beyinin dış tabakası- kalınlığı değişiyor. Bir önceki MRI verilerinin analizinde, Hudziak ve ekibi beynin spesifik alanlarındaki kortikal kalınlaşma veya incelmenin sağlıklı çocuklarda bile -herhangi bir akıl hastalığı teşhisi olmayanlar- anksiyete ve depresyonun, dikkat problemlerinin, saldırganlık ve davranış kontrol bozuklarının oluşumunu yansıttığını keşfetti. Hudziak, bu çalışmayla beraber müzik gibi pozitif bir aktivitenin korteksteki bu göstergeleri etkileyip etkilemediğini görmek istedi.

Çalışma Hudziak’ın, çevresel faktörlerin -ebeveynler, öğretmenler, arkadaşlar, evcil hayvanlar, ders dışı aktiviteler- gençlerin psikolojik sağlığında payı bulunduğu yönünde bir model oluşturduğu Vermont Aile Tabanlı yaklaşımını destekliyor. Hudziak, “Benim modelimde müzik çok önemli bir bileşen” diyor.

Araştırmanın sonunda yazarlar umdukları kanıtı buldular: Müzik yapmak aynı zamanda kontrol ve koordinasyon gerektirdiği için beynin motor bölgelerinde değişime sebep oluyordu. Hudziak’a göre daha önemli olan şey ise beyindeki davranış düzenleyici bölgelerdeki değişimlerdi. Örneğin, enstrüman çalmanın korteksin “çalışma belleği, dikkat kontrolü, organizasyon ve planlama da dâhil olmak üzere yürütme işlevi” ile ilgili olan kısmındaki kalınlığını etkilediğini gördüler.

Ayrıca bir çocuğun müzikal geçmişinin de inhibisyon(*) kontrolünde ve duygu işleme sürecinde kritik rol oynayan beyin bölgelerindeki kortikal kalınlıkla bağlantılı olduğu görünüyordu.

Bulgular Hudziak’ın bir çocuğun psikolojik rahatsızlıklarla savaşımında keman çalmanın bir kutu ilaçtan daha fazla işe yarayabileceği yönündeki hipotezini destekliyor. “Negatif olaylardan kaynaklanan şeyleri tedavi ediyoruz ama nedense bu tedaviyi hiç pozitif şeylerle yapmıyoruz” diyor Hudziak.

Ancak böyle bir yaklaşımın üstesinden gelmek zor olabilir. ABD Eğitim Bakanlığı’nın yaptığı araştırmalar, Amerikan lise öğrencilerinin dörtte üçünün, okul dışında nerdeyse hiç müzik veya herhangi bir sanat dalıyla ilgili ders almadığını gösteriyor.

Hudziak ve ekibi, mevcut beyin görüntüleme sonuçları ele alındığında bu istatiksel verilerin, müzik eğitimini, çocuklukta başlamak üzere gençlere daha geniş ölçüde ulaşılabilir hale getirmek için yeni ve çığır açıcı yolların bulunmasının yaşamsal önemini vurguladığını belirtiyor.

Çeviri: Esma SAKLAR

Kaynak: https://www.sciencedaily.com/releases/2014/12/141223132546.htm

 

*: Baskılama, engelleme.

 

Güncel Bilim
Etiketler
güncel bilim
çocuk
psikoloji
sağlık
psikiyatri
anksiyete
depresyon
müzik